Maiatzaren 29an, Pobreziaren Aurkako Borrokan Ingurumen Iraunkortasunaren aldeko Nazioarteko Saretik hondakinen bilketa bat antolatu genuen Donostiako Kontxako hondartzan, Tantaka eta Ceitekin batera, Ocean Initiatives ekimenaren barruan. Hondartza egunero garbitzen den arren, jarduerak arazo iraunkor eta ezkutu bat argitara ekarri zuen: plastikoa. Bereziki kezkagarriak dira pelletak bezalako zati txikiak, eta zigarrokinak bezalako hondakin ohikoenak.
Honek ez gintuzke harritu behar, kontuan hartuta itsasoko zaborraren % 85-90 plastikoz osatuta dagoela.
60ko hamarkadan, plastikoa petrokimikaren asmakizun handitzat jotzen zen, modernitatearen sinbolotzat. Arina, merkea eta erabat malgua da, eta asmakizun honek bi Nobel sari irabazi ditu! Hala ere, gaur egun, neurrigabe erabiltzearen ondorioei aurre egin behar diegu.
Hiru faktorek bihurtu dute plastikoa izurri moderno:
Lehena, ekoizpenaren hedapena da. Urtero 350 milioi tona plastiko ekoizten dira mundu osoan.
Bigarren faktorea plastikozko produktu batzuen erabilera bakarra da. Ur botilak eta plastikozko poltsak, batez beste, bota baino 10 minutu lehenago bakarrik erabiltzen dira, baina ingurumenean betiko geratzen dira. Izan ere, ingurumenean biltzen den plastikoaren % 70 erabilera bakarrekoa da.
Azkenik, iraupena. Plastikoa ez da inoiz erabat desagertzen. Ia 500 urte behar izaten ditu mikro eta nanoplastiko ñimiñoetan degradatzeko, eta horiek beti geratzen dira ingurumenean.
Hori arazo larria da ingurumen- eta giza osasunerako. Mikroplastikoek ondorio negatiboak dituzte itsas faunan eta ur-ekosistemetan. Itsas organismoek irensten dituztenez, elikadura-katean metatzen dira, eta hainbat arazo eragiten dituzte, hala nola digestio-buxadurak, organoetan eta ehunetan kalteak, eta alterazio hormonalak. Kalkuluen arabera, 100.000 itsas ugaztun eta 1,5 milioi hegazti hiltzen dituzte urtero.
Gainera, itsasoko produktuak kontsumitzen ditugunez, itsas organismoetan mikroplastikoak egoteak kezkak sortzen ditu gizakien osasunerako. Mikroplastikoek gure elikaduran epe luzera dituzten ondorioak oraindik erabat ulertzen ez badira ere, ikerketa aktiboko gaia da eta osasun publikorako kezka potentziala.